Portfolio

Φωτογραφικό υλικό, βίντεο, και κριτικές από πρόσφατες παραστάσεις της ομάδας Open Nature, και της Άντζελας Δεληχάτσιου ως σκηνοθέτις, ηθοποιός-περφόρμερ, συνδημιουργός, συν-σκηνοθέτις.
______________________________________________________

Θραύσματα ενώνονται τρυφερά, Λόφος Λυκαβηττού 2021-2022, Φεστιβάλ Λυκαβηττού 2021
Μια μεγαλούπολη. Ενας λόφος. Δύο γυναίκες. Μια διαδρομή απ’ το Προσωπικό στο Συλλογικό.
Σε μια πλαγιά ανάμεσα στα δέντρα, δύο γυναίκες βαδίζουν σε μια διαδρομή χωρική και συμβολική ταυτόχρονα, αρθρώνοντας ερωτήματα και αγωνίες που αφορούν την οικολογία και την κοινωνία σήμερα. “Πώς να εξηγήσεις τη ζωή σου σ’ ένα δέντρο πόλεως;” Το αίσθημα της διάσπασης μέσα στον σύγχρονο τρόπο ζωής και η επιθυμία της επαφής με τη φύση ως τόπο σύνδεσης, αποτελούν την αφετηρία για αυτή τη διαδρομή. Αρχικά, ο θραυσματικός ποιητικός λόγος και το σώμα δημιουργούν μικρά τελετουργικά σύνδεσης με το χώρο, χτίζοντας ένα προσωπικό αφήγημα. Στη συνέχεια, σε συνομιλία με τη φιλοσοφική θεώρηση του λόγου της Όλγκα Τοκάρτσουκ, ξεδιπλώνεται μια ιστορία συνάντησης με τον πολιτισμό των Ζαπατίστας στο Μεξικό. Απ’ τον ποιητικό λόγο στον πολιτικό και φιλοσοφικό, η Γλώσσα αναδεικνύεται ως μέσο αναζήτησης ενός άλλου τρόπου να βλέπουμε αλλά και να χτίζουμε τον κόσμο.

Περισσότερες πληροφορίες: Θραύσματα ενώνονται τρυφερά
Βίντεο παράστασης: https://youtu.be/C9qEbO5toQ4
Τρέιλερ: https://youtu.be/gmXBo8tbfnc

“Οι performers με ζωντάνια και παιδικότητα, σαν πλάσματα που κατοικούν στο δάσος όλη τους τη ζωή, σκαρφαλώνουν επιδέξια επάνω στα δέντρα, σφιχταγκαλιάζουν τον κορμό, από τον οποίο ξεπετάγονται κλαδιά σαν ώμοι που θέλουν να ανταποδώσουν το αγκάλιασμα. Σε μια στιγμή, το σώματά τους περιστρέφονται σαν κύλινδροι στο χώμα και ακολουθούν την κλίση της απότομης πλαγιάς. Το κοινό αιφνιδιάζεται βλέποντας τις να αφήνονται και να γλιστρούν προς το πουθενά. Οι ερμηνεύτριες τότε προειδοποιούν πως «Θα έρθει μια μέρα που θα δέντρα, θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων».”
– Μαρμπιλένα Τριανταφύλλου

Κριτικές από Ελένη Αναγνωστοπούλου, Ρουμπίνη Μαρίνη, Μαρμπιλένα Τριανταφύλλου:
https://www.fractalart.gr/thraysmata-poy-enonontai-tryfera/
https://rubycloud.blogspot.com/2021/10/blog-post.html?m=1&fbclid=IwAR3ezLaI2BYtDl52Rgr5HGbE0vern3jfIdvJcIapJOIjOCGth7Md0anavBs
Θραύσματα ενώθηκαν τρυφερά στο Λυκαβηττό μπροστά στα μάτια του «α» , Πήγα Είδα – Θέατρο – αθηνόραμα
_____________________________________________________

Ορίζοντες (work-in-progress), Φεστιβάλ Λυκαβηττού 2022
Αστικά κενά – Αστικά κοινά. Πώς χτίζεται η συμμετοχική δημοκρατία;
“Ήταν τέλη Δεκεμβρίου του 1936. Οι αναρχικοί είχαν ακόμα τον ουσιαστικό έλεγχο της Καταλονίας και η επανάσταση βρισκόταν ακόμη σε πλήρη εξέλιξη”, Βαρκελώνη, 1937. (Μαρτυρία 1) “Σαν μυρμηγκάκια έχουμε συγκεντρώσει περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές. Εάν οι βουλευτές επιμένουν να αγνοούν την τόσο σαφή και σθεναρή βούληση του πολίτη θα πάμε ένα βήμα παραπέρα…”, Ισπανικό Κογκρέσο, 2013. (Μαρτυρία 2) “…ήταν μια περίοδος το ’13 στον απόηχο των κινημάτων των πλατειών του ’11 που έθεσε αυτή τη συζήτηση για αυτοοργάνωση σε τοπικό επίπεδο και συμμετοχή στις γειτονιές, δηλαδή από τις πλατείες”,  Θεσσαλονίκη, 2022. (Μαρτυρία 3)

Περισσότερες πληροφορίες: Ορίζοντες (work-in-progress)

_____________________________________________________

Ερπετό γλυκόπικρο στο Πεδίον του Άρεως, 2018-2019
ένα bootcamp* για τον έρωτα

Το Πεδίον του Άρεως μετατρέπεται σε πεδίο για μια σύγχρονη τελετουργία ερωτικής ενδυνάμωσης. Πώς οι γυναίκες βιώνουν τον κύκλο του έρωτα και πώς επι-βιώνουν απ’ αυτόν; Το κοινό παρακολουθεί την ιδιότυπη δοκιμασία μιας ομάδας γυναικών κατά στη διάρκεια μιας περιπατητικής περφόρμανς χτισμένης πάνω στην ποίηση της Σαπφούς, της Μάτσης Χατζηλαζάρου και της Τζένης Μαστοράκη. Πώς μπορούν οι τρεις ποιήτριες μέσα στον χώρο και τον χρόνο να αποτελέσουν ένα σημείο πρόκλησης και υποστήριξης; Μέσα από τον ποιητικό λόγο και τη σωματική αλληλεπίδραση με τον χώρο, οι έξι περφόρμερς αναμετρώνται με το γλυκόπικρο ερπετό του έρωτα, καλώντας τους θεατές σε μια διαφορετική ανάγνωση του πάρκου και του αστικού τοπίου και τη χρήση του ως καμβά για τη δική τους ερωτική αναθεώρηση.
*bootcamp: εντατικό πρόγραμμα εξάσκηση

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.opennatureperformance.com/ερπετό-γλυκόπικρο/
Βίντεο παράστασης: https://youtu.be/7WIYSZXlU9E
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=TBTGuX24lcE

Αθηνά Κακλαμάνη, Theatro.gr

Κριτικές από Αθηνά Κακλαμάνη, Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Αλεξάνδρα Μητσούρα:
Είδαμε-την-περιπατητική-performance-“Ερπετό-γλυκόπικρο”-στο-Πεδίον-του-Άρεως-θεατρο.gr
https://www.catisart.gr/anazitontas-ena-quot-erpeto-glykopikro-quot-sto-pedion-toy-areos/
Ερπετό γλυκόπικρο στο Πεδίον του Άρεως: Μια διαφορετική ανάγνωση του πάρκου, που αξίζει να δεις

Φωτορεπορτάζ από Αλεξία Χαμούζα – Γιοβανοπούλου:
https://alejiah2.wordpress.com/2019/05/29/
______________________________________________________

Κάθε τι μια φορά.. ή τι να πει ένας διανοούμενος σε ένα δράκο;
, 2018
Ο τεχνοχώρος Chimeres στο Μεταξουργείο γίνεται ένα μικρό εργοτάξιο Αγγέλων και ανθρώπων. “Ποιον μπορούμε να έχουμε ανάγκη τάχα”; Με βασικά εργαλεία τα υπαρξιακά κείμενα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και του Νίκου Καζαντζάκη, τέσσερις περφόρμερ-“επισκέπτριες από μια άλλη διάσταση” αναστοχάζονται πάνω στη σχέση μας με το θείο, την πνευματικότητα, την ελευθερία και το εφήμερο της ύπαρξής μας.


Περισσότερες πληροφορίες: https://www.opennatureperformance.com/κάθε-τι-μια-φορά/
Βίντεο παράστασης: https://youtu.be/tH7zXXcbjk8
Τρέιλερ: https://youtu.be/Rpl3KAv1Sco

Κριτική από την Ελένη Αναγνωστοπούλου:
Κριτική για την παράσταση «Κάθε τι μια φορά…» • Fractal (fractalart.gr)

Συνέντευξη με την Δέσποινα Ραμαντάνη: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΕΛΗΧΑΤΣΙΟΥ: “ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΙΩΘΕΙ ΜΟΝΟΣ…” | Theater.View (theaterviewsite.blogspot.com)
______________________________________________________

Διάλειμμα Χαράς – Joy Break στο φαράγγι του Λυκαβηττού, 2015 & 2016
Τέσσερις νύμφες κατεβαίνουν στο φαράγγι του Λυκαβηττού, μεταμορφώνονται προσωρινά σε θνητές γυναίκες και μας προσκαλούν σε ένα υπερβατικό ταξίδι μέσα από ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη και του Ουώλτ Ουίτμαν. Στην περιπλάνησή τους συναντούν άσπρους γέροντες, ηλεκτρικά κορμιά, κρεμασμένες θηλιές, άντρες με μάτια σαν παπαρούνες, σκυλιά που γυρεύουν ένα κόκαλο, παιδιά που αναρωτιούνται τι είναι η χλόη, σπασμένες μορφές μέσα σε καθρέφτες. Μας ψιθυρίζουν κάτω από τα πλατάνια, μας καλούν να τεμπελιάσουμε μαζί τους στο χορτάρι, παρασύροντάς μας στον κόσμο τους. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, οι θεατές είναι ελεύθεροι να κινηθούν στο χώρο μαζί με τις ερμηνεύτριες, να συνθέσουν τις δικές τους εικόνες, τις δικές τους απορίες και τα δικά τους νοήματα. Με οδηγό την ποίηση του Ουίτμαν και του Σεφέρη, καλούνται να κάνουν ένα «διάλειμμα χαράς» από τους ασφυκτικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και να διαπιστώσουν πώς η φύση λειτουργεί με όλη της την αρχέγονη δύναμη, έστω και στη μέση της πόλης.

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.opennatureperformance.com/διάλειμμα-χαράς-joy-break-2016/
Βίντεο δείγμα παράστασης 2016: https://www.youtube.com/watch?v=h2mdiNqUdeU
Τρέιλερ 2016:  https://www.youtube.com/watch?v=nK6bJcHhjwQ
Τρέιλερ 2015:  https://www.youtube.com/watch?v=1Bd7ulw8WFc

“[Α]κούς τις λέξεις του Ουίτμαν και του Σεφέρη να στάζουν από τα στόματα των τεσσάρων (εξαιρετικών) ερμηνευτριών και να κυλούν πάνω στις πέτρες, να ποτίζουν το χορτάρι και να σκαρφαλώνουν τις πλαγιές αφού πρώτα χορέψουν πάνω στα φύλλα των δέντρων. Καλούμαστε να ακολουθήσουμε τις ερμηνεύτριες στην περιπλάνησή τους, να μη διστάσουμε να βρούμε την καλύτερη οπτική γωνία, να τρυπώσουμε ανάμεσα σε θάμνους, να κάτσουμε στο χώμα, να παραμερίσουμε ένα κλαδί.. Πάντως η performance κυλάει σα  νερό, άλλοτε λασπωμένο, σκοτεινό κι άλλοτε γάργαρο, δροσερό. Κι όταν τις πιο «μαύρες» της στιγμές βρίσκεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται «μα καλά, σε διάλειμμα χαράς δεν ήρθα; γιατί πρέπει να έρθω ξανά αντιμέτωπος με τα γνωστά και πάντα άλυτα υπαρξιακά ζητήματα;» η απάντηση έρχεται σε ένα άκρως συγκινητικό -είδα κι άλλα μάτια να υγραίνονται- και βαθιά αισιόδοξο τέλος που μας παρηγορεί μπροστά στην προοπτική του τέλους μας «Το πιο μικρό βλαστάρι δείχνει πως αλήθεια δεν υπάρχει θάνατος, και αν πότε υπήρξε οδήγησε μπροστά τη ζωή».
– Λίνα Ρόκου, Popaganda

Κριτικές από Ματίνα Καλτάκη, Λίνα Ρόκου, Ειρήνη Αϊβαλιώτου:
http://www.lifo.gr/articles/theater_articles/104901
http://popaganda.gr/theatro-likavittos/
https://www.catisart.gr/archives/14353
____________________________________________________

Buy Me, Θέατρο Underground, 2017
Μια περφόρμανς για τον homo consumens

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.opennatureperformance.com/buy-me/
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=NkXVQSnpPU0